Herinneringenboek

Het is niet mijn verhaal om te vertellen...
Maar om het verhaal van iemand anders levendig te houden, maakte ik voor een lieve vriendin dit boek.

Omdat ik de Secret Belgium binding zo mooi vind in al zijn eenvoud, deed ik er opnieuw een beroep op. Ik rommelde in mijn voorraad papier en haalde dit blad naar boven; handgeschept met stro ertussen. De katernen zijn gemaakt uit BFK Rives (Arches), een geschept papier.

Het is natuurlijk niet zomaar een blanco boek, met plakkaatverf en pen vulde ik al een aantal pagina's. Ik toon jullie een glimp van de inhoud... De rest is aan anderen om aan te vullen; met vrolijke, dierbare herinneringen, zotte gedachten en wat verdriet bij hoe mooi het nog had kunnen zijn. H, ik hoop dat jij er blij mee bent, en het zult gebruiken om anderen over zijn prachtige leven te vertellen.

1 maand later...

Precies een maand geleden dacht ik het roer eens om te gooien en niet zomaar nog meer stof te kopen. Niet dat ik de stoffenzaken niet langer wil steunen... Ik denk eerder aan de planken van mijn kast en hun draagvermogen. Te veel is te veel. Dus probeerde ik...
Stand van zaken na 31 dagen:
4 stofjes werden verkocht
7 stofjes werden weggegeven
12 stofjes werden gebruikt

In totaal zijn er dus 23 stofjes verdwenen uit de voorraad en hebben er 9 nieuwe intrede gedaan. Wat voor mij het beste werkt is alle stoffenzaken gewoon vermijden, niet kijken op online winkels, fb, weet ik veel wat allemaal. Als ik nieuwe stofjes zie verschijnen, heb ik nogal het gevoel van 'moet ik hebben'. Tot aan de grote date was ik relatief goed bezig, maar een blitsbezoek aan het Stoffenspektakel en de nieuwe voorraad van Liesellove deden de balans naar de foute kant overhellen...
 


Er moeten nog 4 stofjes verwerkt worden voor de balans weer op 'nul' staat, maar het goede nieuws is dat er alweer een miljoen ideeën staan te trappelen in mijn hoofd!

In levende lijve

Zet een aantal fijne madams bij elkaar en je hebt een goed recept. Zet enkele stoffenverslaafde madams bij elkaar en je weet op voorhand dat het een fijne dag zal worden.
Een tijdje terug organiseerde zij een give away waarbij je zelf de prijs mocht kiezen. In de prijzen vallen, daar ben ik normaal niet zo sterk in, maar daar had ik toch wel de hoofdprijs - vind ik toch. Niet alleen hebben we een naaidate - waar we trouwens dringend eens werk moeten van maken ;) - maar ik mocht meedoen aan de blogdate van de winaar.

Gewoon uit pure contentement maakte ik voor iedereen een mini mini goodiebag. De inhoud?

Boekjes uit de Hema, met enkele stukjes leer erop gestikt - inspiratiebron

knoopjes - inspiratiebron: bonkersaboutbuttons & the lady wolf voor de bokaal

Grappig genoeg was ik niet de enige die zo'n ideeën in mijn kop had... Zij maakte voor ons schoon stoefboekjes. Aan dingen met stof bekleedden waagde ik me nog nooit, maar bij het zien van deze plezanterikken én met een boel tips op zak zou het kunnen zijn dat dat niet lang meer duurt!

Fotoboekjes door lielebeesje - foto: lielebeesje

Alsof de dag al niet op voorhand geslaagd genoeg was, was mijne sneaky swappee aanwezig! In haar zakje zat effenaf het volgende voor mij!

In al mijn getater en gesnater van deze zalige dag heb ik het echt niet voldoende gezegd, maar o wat ben ik er blij mee, met deze prachtige handtas. Swappen is altijd een beetje afwachten - in mijn geval of je niet plots een bloemetjesgordijn in de bus krijgt ;) - maar wat ben ik content met mijn partner! Oh, en dan maakt ze uit alle keuzemogelijkheden gewoon de opties waar ik stiekem op hoopte!

Al het mooie waarvoor ik dit patroontje kocht is gecombineerd in dit tasje. Schoon langs buiten en ongelooflijk vrolijk langs de binnenkant. Met garen-met-een-verhaal en een héél mooi stofje! An, een dikke virtuele zoen en merci!

Ge-Swoon-swapt

Serieus, het is moeilijk niet op slag verliefd te zijn op de mooie patroontjes van Swoon - de Dottie toonde ik jullie al, de andere tassen volgen (zeer) binnenkort. Een tijdje terug kwam de Coraline Clutch. Alsof het tasje op zich niet leuk genoeg is, kun je ook nog kiezen uit twee verschillende formaten en uitvoeringen.
Seriously, it's not difficult to be totally in love with the beautiful patterns of Swoon - I already showed you the Dottie, the other bags will follow (very) soon. A while ago the Coraline Clutch came. As if the clutch was not fun enough already, you can also chose from two different sizes and two options

Bij iedere lancering van een Swoon patroontje hoort een swap. Wat is fijner dan te kunnen naaien, iets te krijgen én wat nieuwe blogs te leren kennen? Niets hé. Dus schreef ik me in voor de swap en gaf mijn eigen goestingskes door. Best wel spannend, want voor wie zou ik iets maken én wat zou ik in mijn brievenbus krijgen? Dikke stress, zo bleek, toen ik de mail van Karis kreeg. Oh my... uit alle mogelijkheden kreeg ik toch wel een ferme madam waar ik naar opkijk. En daar moest ik iets voor maken?
Every launch of a new Swoon Pattern has a swap. Nothing is more fun than sewing, to get something and to discover some new blogs? Nothing I guess. So I enrolled for the swap. Quite exciting, because for whom I would make something and what would I get in my mailbox? Lots of stress, it turned out when I got mail from Karis. Oh my... out of all those possibilities I got a big lady I look up to... And I had to make something for her? Oh my!

Stof: Seaweed Teal (Cloud 9) in combinatie met eentje van Sew-Be-Do (Veritas) - Stof voering: Retro Clover in Navy (Michael Miller)
Patroon: Coraline Clutch van Swoon Patterns - Versteviging: Decovil light (buitenstof), H640 (voering) en fast2fuse (hengsels)

Jaja, ze schrijft het wel schoon, maar "don't sweat" is makkelijker geschreven dan gedaan. Ik passeerde in de Stoffenkamer en vond er mijn gerief niet. Ik had wel achtendertig combinaties in mijn hoofd, maar niets was goed genoeg. Ik snuisterde haar blog van onder naar buiten, las -bijna- ieder bericht maar werd niet veel wijzer. Of toch, een streepje fluo. Grmpf - het beeld dat je nu mag krijgen is echt wel dat van een gefrustreerde smurf. Toen besloot ik dat het genoeg was. Ik ging aan de slag met "happy and colourful" en ging nog eens door mijn stoffenvoorraad snuisteren.
Yes, I know, Karis wrote a very nice mail, but "don't sweat" is easier written than done. I went to a fabric store and didn't find what I was looking for. Thirty-eight possible combinations in my head, but nothing was good enough. I went trough her blog from bottom to scratch, read -almost- every message but came out not much wiser. Or maybe a little bit, she loves a dash of fluo. At that moment I decided that it was enough. Enough. I started from the idea of "happy and colorful" and went trough my stash one more time.

Op dat moment zag ik online een stofje waarvan ik dacht "hmm, dat is een kanshebber". Dat dacht ik blijkbaar goed, want twee dagen later maakte ze zelf een Coraline in, ja hoor, dat stofje. Terug naar mijn voorraad dus, ik durfde eindelijk in een gekoesterd lapje te knippen en combineerde dat met een Veritas stofje uit de vorige collectie. Om het 'iets extra' mee te geven, maakte ik gebruik van de stoffigami tutorial van een olijk duo.

Aan de binnenkant nog wat extra vrolijkheid. Eerst lag er fluo oranje klaar als voering, maar ik vind een voering met motiefje stiekem leuker. Precies alsof er binnenin het cadeautje nog iets zit... Mijn voorraad herbergde nog een stofje in dezelfde kleurtinten dat ook licht genoeg is om je spullen terug te vinden. Onder het moto 'orde is een rits' werd nog een ritszakje aan de binnenkant gemaakt. Altijd handig om een aantal dingen sneller terug te vinden!
On the inside even more glee. First I was thinking about fluorescent orange as lining, but I prefer a lining witch is more playful. My stash harbored a fabric in the same color tones. Because I like pockets - a lot - there's also a little zipper pouch inside. Always handy to find stuff a lot faster!

Toen ik de Coraline voor de eerste keer zag, was ik op slag verkocht aan de vorm van de handvatten. Apart en schoon. Het zijn kleine krengen, dat wil ik je ook wel verklappen. Om voldoende stevigheid te hebben, moet je héél stevige versteviging gebruiken, wat recht en mooi stikken niet zo makkelijk maakt. Normaal maak je de opening met hetzelfde stofje als binnenin, maar ik koos voor de buitenstof om een plezant accentje te krijgen zonder paspel te moeten gebruiken.
When I saw the Coraline for the first time, I was immediately sold to the beautiful shape of the handles. I also want to reveal that they are not so easy to make properly. In order to have sufficient firmness, one need to use ???, which make stitching not an easy task. Normally, you make the hole with the lining fabric, but I chose the outdoor fabric to get a nice detail without using piping

Ooit doe ik wel nog eens een effort en bestel ik labeltjes zoals de echte. Zo van die dingen die je kunt innaaien. Maar eigenlijk ben ik nog te zot van mijn flockjes. Als je de instelling van je strijkijzer goed hebt staan, is het een fluitje van een cent, maar soms is het niet zo goed leesbaar. Voor deze keer - en om een mini streepje extra fluo te voorzien - verdubbelde ik het, een oranje onderlaag en een petrol bovenlaag.
One day, I will order labels like the ones you find in a store. Like the things you can sew in a bag. Until that time I'm totally in love with my flock applications. If you iron well, it's a piece of cake. Unfortunately, they are sometimes hard to read, so this time I used a double layered label - and got a little fluorescent detail for free.

De clutch viel net iets groter uit dan verwacht, dit formaat noem ik al een 'schoon sjakosj'. Ik ben zot van de handvatten, maar bedacht net op tijd dat een draaglint misschien wel makkelijk is in gebruik. Het patroon voorziet zoiets niet, dus ging ik dat eens aanpassen. Er speelden een aantal mogelijkheden door mijn hoofd, uiteindelijk maakte ik twee simpele flapjes met een d-ring waardoor het lint afneembaar is. Er bestaan ongetwijfeld betere oplossingen, want door de flapjes op de uiteinden te plaatsen, vervormt het model een klein beetje waardoor de rits -uiteraard- ook meetrekt. Maar dat is muggenzifterij in het kwadraat. Ik vind het een schoon sjakosj en nu maar hopen dat de ontvanger er ook blij mee is!
The clutch is slightly larger than expected, this format is for me already a 'bag bag'. I really love the handles, but figured out that a ribbon might be easier to use. The pattern does not provide such thing, so I altered things a little bit. There are many possibilities to do that, but I ended up making little pieces of fabric in combination with a d-handle. Undoubtedly, there are better solutions. But in the end, I'm very happy with this bag and I really hope that my swappee loves it!

Als dat maar goed komt...

Mevrouw Khadetjes doet van 'Juf Khadetjes'
Uiteraard met een syllabus in stijl ;)

Hoe-te-doen: het verhaal van de kap

Ongelooflijk veel aanmoediging had ik niet nodig, en de slimmeriken onder jullie hebben het niet nodig, maar ondergetekende klutsende naaister zou er best wel blij mee zijn, met dit tekeningske. Niet dat er zoveel te vertellen valt, maar een een goed verstaander heeft maar een half woord nodig, nietwaar?

 

 

Zoals in alles is 'maat houden' van groot belang. Als je de halslijn van het voorpand met acht centimeter laat zakken, dan ga je ervoor moeten zorgen dat je dat compenseert met het platte stuk van je kap (het stuk dat je aan de vouw knipt zodat het mooi doorloopt vooraan). Bij de berentrui werd de halslijn een 2tal cm dieper geknipt en voor mijn maatje 122-128 meet 'het platstuk' 7 cm, inclusief naadwaarde.

Het derde stuk van je kap (lange smalle stuk dat lichtjes uitloopt aan de uiteinden) is even lang als je kap aan de achterkant (meet dat op en knip het iets langer zodat je zeker voldoende stof hebt. Voor maatje 122-128 tekende ik aan de stofvouw een stuk van 8cm, dat uitloopt naar 11 cm (= deze maat telt mee voor de omtrek).

Alles op een rijtje: meet het hoofd van je kind en meet de halslijn van de trui op... pas beide aan elkaar aan en hou hierbij rekening met de stof die je gebruikt (tricot zal meer rekken dan sweaterstof). Veel succes!

Verwaarlozing

Naaisgewijs probeer ik mijn khadetjes min of meer gelijkwaardig te voorzien van vanalles en nog wat. In praktijk groeit dat kleine mormeltje net iets sneller, dus sloeg de balans deze winter nogal haar kant uit... Een inspectie van de kleerkast van zoonlief leerde dat hij wel wat extra truien kon gebruiken. Ideaal om de balans wat te herstellen!

Stof: joggingstof van bij Sjiekebiele - Boordstof en voering: Stael
Patroon: kaptrui uit Stof voor durf-het-zelvers

In den beginne sloeg ik al mijn stofjes metersgewijs is. Zo ook sweaterstof - ik had daar ooit eens een groots plan mee, ik weet al lang niet meer wat. De plannen resulteerden in een gigantische stapel waar ik nog nooit mee gewerkt heb. Zoonlief houdt wel van warme truien, ik combineerde een en twee, haalde een vrolijk groen exemplaar van de stapel en ging aan de slag met het vertrouwde patroon.

Blijkbaar zet ik zonen met een groot hoofd op de wereld want de normale uitvoering (gekruiste tricot aan de hals) levert hier steevast "au mama, mijn oren" op. Ik paste het patroon wat aan en koos voor een hoger model, waarbij de kap anders aan de trui vastzit. De schouders werden ook wat aangepast, alles voor mijn Khadetjes oren ;).

Net als zovelen voor mij, viel ik voor de prachtige beer van Oana Befort die zij ooit gebruikte... Helaas zag ik hem ondertussen al zo'n duizend keer passeren, dus zocht ik tot ik iets ander 'berigs' vond en flockte deze op de trui. Dezelfde kleur van mouwboorden vinden was niet moeilijk ;) en het breekt de overdosis groen. Exemplaar 1 hebben we achter de rug, een bandwerkje komt eraan!

[EDIT: ik maak een dezer dagen een schets van hoe ik de kap gemaakt heb, en dan bezorg ik jullie de tekening!]

Zalig de onwetenden

Het is allemaal haar schuld, echt waar, ik kan er zelf niet aan doen. Op mijn experimenten om mijn bevallige rondingen te bedekken, reageerde ze dat ze aan het bloesje uit datzelfde boek bezig was. Dat deed me het boek erbij pakken en toonde me een heel schoon bloesje. Waarop ik prompt een 'dat-wil-ik-ook' gevoel kreeg. Heel volwassen en zo.

Stof: Tiny Tiles Toffee (Michael Miller) van bij Stael - Knoopjes: Veritas
Patroon: Bloesje uit Little Miss Y's Homemade Wardrobe

Gezien het gebruiken-wat-je-hebt principe, keek ik in de kast en koos hetzelfde niet te fotograferen stofje van dochterlief. Misschien niet het meest spannende stofje, maar goed genoeg voor een eerste versie. Hier wordt genaaid tegen de klok - nee, ik had werkelijk niets anders in de kast hangen dat ik kon aandoen - dus was er geen tijd voor een proefversie. In plaats daarvan deed ik mailsgewijs beroep op haar ervaring en ik kreeg een halve roman aan tips. Geen idee waarom, maar de mail gaf me het gevoel dat we dat wel eens rap gingen fix'en. Zalig de onwetenden...

Het knippen en ineen steken van het bloesje ging behoorlijk vlotjes. Op een paar neepjes na is het allemaal gewoon rechtdoor, moeilijk is dat niet. Een 'echte' kraag heb ik nog nooit gemaakt, maar allé, hoe moeilijk kon dat nu zijn. Nog maar eens: zalig de onwetenden...

Uiteindelijk ging die kraag er nog behoorlijk vlot aan, ik spelde het ding een aantal keer langs alle kanten en plots zag ik het licht. Dus die kraag met staander staat eraan - ik denk zoals het boek dat van mij verlangt - maar hoe meer ik er naar kijk, hoe meer ik denk dat die staander er omgekeerd op staat. Wat me bij de volgende bevinding brengt: enige naaiervaring in combinatie met een dosis gezond verstand is aan te raden bij dit boek... De uitleg is bij momenten nogal beknopt. Ik zag mezelf dit niet voor elkaar krijgen een jaar geleden - het loopt nu al niets over.

Het fijne aan naaien is dat je je eigen lijf wat beter leert kennen... Zo weet ik ondertussen al dat wat ik graag zie niet noodzakelijk hetgene is waar ik goed mee sta. Ook wel goed om weten ;).
In de reacties op haar versie zag ik de tip van werken met Engelse naden voor een mooie afwerking langs de binnenkant. Terwijl ik ijverig zat te stikken, floepte die tip door mijn hoofd, dus gooide ik stante pede het roer om en deed ik dat braafjes. Ik had echter wel maar 1 cm naad geknipt, wat niet echt een aanrader is als je daar per se een Engelse naad uit wil krijgen. Tussen het uitrekenen van hoeveel mm en de praktijk stikte ik vermoedelijk op iets meer dan de bijgetekende naadwaarde. Getuige daarvan de plots gegroeide buste en de spartelende knoopjes...

Al bij al heb ik opnieuw veel geleerd met dit brave bloesje. Voor de accordeonoptredens zoek ik al jaren naar de perfecte witte bloes - wat niet mogelijk is, want ik vind dat een vreselijke kleur en er is altijd wel iets van details dat mij niet aanstaat - maar dit jaar maak ik 'm gewoon zelf! Een mei bloesje... weliswaar iets langer dan nu want als ik nu mijn armen de lucht in zwier, komt er behoorlijk wat bloot piepen. Iets langer, iets breder en met kraag met staander en al. Neh.

Gesukkel alom

Die kinnekes Cloots toch met hun uitdaging hé. Ik ben er precies een beetje te diep op aan 't ingaan... Diepe, diepe zucht. Normaal slaag ik er schoontjes in om project per project af te werken, maar tegenwoordig is het hier grote soep. In mijn hoofd, dus ook op de werktafel, de graad van chaos stijgt recht evenredig tussen die twee...
Ik ben cursussen aan het voorbereiden, letterontwerpen aan het maken, 6 kaften tegelijk aan het maken, een dottie aan het afwerken, een verrassing aan het voorbereiden, een tas aan het lostornen, stof aan het prepareren voor een Louisa, een patroon aan het aanpassen, een handtas voor mijn moeder aan het maken, ... Dat is wat nu op mijn werktafel ligt, mijn hoofd zit nog voller ;).

Voor een geheim projectje denk ik geen stof te hebben - lol, nee, ik heb dat niet met mijn kleerkast, alleen met mijn stoffenkast. Ik stak veel tijd in een handgemaakt cadeau, dat achtloos aan de kant gezwiereld werd. Ik ben gestopt met suiker eten, wat een ieniemienie weerslag heeft op mijn humeur. En alsof dat niet genoeg is, komt er niets concreets vanop die tafel. De krul krijg ik daarvan. Dus dacht ik - trouwe lezers mogen denken 'o nee, hier gaan we weer' - een simpel kleedje te maken. Een echt simpel deze keer; een gewoon a-lijntje met een kraagje, nog eens eentje voor dat petekindje.

Stof: Pivoine turquoise (Petit Pan) van bij Sjiekebiele - Stof kraagje: Rain in Grass (Timeless Treasures)
Patroon: Jurkje met Peter Pan kraag van de Droomfabriek

Ik slaagde er wonderwel in foutloos te knippen en volgde blind de instructies om het kleedje te stikken. Mijn gezond verstand protesteerde, maar dictatorke als ik ben, werd ieder protest de kop in. Bij hoe de kraag afgewerkt wordt met de rits haakte ik af. Maar toen volgde een enorme keersukkel. Oh boy, de volgende keer ga ik toch strijken of iets nuttigs doen. Ik klikte de handleiding uit, nam het tornmes en een goei tas thee erbij en gebruikte mijn gezond verstand. Daarvoor hebben we dat toch gekregen nietwaar?

En zie, het kleedje geraakte af, het gesukkel is verdwenen en in plaats daarvan straalt het lente en schoon weer uit - schrijf ik onder een moddervette, grijzige hemel. Ik maakte nog vlug een flocklabel met de maat, zodat niet meer moet vergeleken worden om te weten welke maat het zou kunnen zijn. Nu maar hopen dat ze het kleedje niet ontgroeid is voor de eerste zonnestralen tevoorschijn piepen!

Oh... en hoe mijn huis eruit ziet? Met twee niet-gediplomeerde kampenbouwers in huis is het hier een schoon zicht. O-ve-ral in huis vind je de gekste combinaties met stoelen, dekens, kussens, ... Nesteldrang is hun ook niet vreemd. Hun halve hebben en houden zeulen ze rond in een wasmand, praktisch zunne... Dus heel speciaal voor de kinnekes Cloots, bij momenten ziet het er hier niet uit. Een huis zoals in een boekske, daar streef ik niet naar, geen botten breken is hier prioriteit nummer 1 ;). Ik wacht een ongelooflijk genant moment af, en dan neem ik een foto, erewoord.

Merci!

Heerlijk was het, al die lieve reacties lezen. Ik maakte er een 'proper' lijstje van en liet daarna Random.org zijn werk doen...

 

Esther, ik hoop dat je ondertussen weet wat je gaat maken, want deze stofjes komen jouw richting uit! Stuur je me een mailtje?

Een vleugje lente

Een instant lentegevoel, dat krijg ik als ik naar deze handtas kijk - ook wel eens plezant tussen de windvlagen door. "Of ik nog eens zo'n tas kon maken? Tuurlijk, in welk stofje had je dat graag gewild ;)". Zalig vind ik het om tassen, zakjes, handtassen, ... te maken. Het maakt ze niet uit welke maat je hebt, ze passen altijd.

Stof: Hexagons in Turquoise (Daisy Chain voor Prints Charming & Kokka)
Stof voering: Zigtone in Grassland (Joel Dewberry voor Free Spirit)
Patroon: Charming Tote Bag van I Think Sew - Versteviging: H180 op de buitenstof - H640 voor de voering

Ik dook in mijn stoffenvoorraad en liet haar kiezen uit een aantal mogelijkheden. Lap, koos ze toch wel niet voor een van mijn eerste -zwaar gekoesterde- lapjes. Dit stofje was deel van mijn aller aller eerste online bestelling (goh, wat een schroom toen, ik denk dat ik ochottekes in totaal slechts drie meter kocht, wat me toen een gigantische hoeveelheid leek. Grappig hoe dingen zo snel kunnen veranderen). Het werd met liefde gefixeerd, gewassen... en toen vergeten. Zonde eigenlijk.

Ik hou van het modelletje van de handtas, maar een identieke kopie maken is niet zo mijn ding. In plaats van eigenzinnig te doen, volgde ik deze keer wél keurig de handleiding en eindigde het tasje met de voorgeschreven plooien. Temeer omdat ik zo'n opvallend sierstiksel niet zag goedkomen in combinatie met dit stofje. De asymmetrie van de plooien deed me echter wel even -zachtjes hoor- vloeken.

De stof voor de voering zorgde voor wat koppijn. Godzijdank loopt hier een meneer Khadetjes rond die bij momenten heel beslist uit de hoek kan komen - zo doe ik dat, als ik niet weet wat te kiezen, dan geef ik die lieverd de keuze uit twee. Probleem opgelost, voering gekozen en voorzien van een ritszakje. Mijn eerste, dames en heren. Geen idee dat die dingen zo makkelijk te doen zijn, anders hadden jullie ze al véél meer zien passeren. Ik liet opzettelijk het randje van de voering wat uitpiepen omdat ik het contrast wel leuk vind. In plaats van de voorziene magneetsluiting in het midden koos ik voor twee kleinere aan de zijkanten. Op die manier sluit het tasje mooier en heb je minder inkijk.

Alles werd in azuurblauw doorstikt tijdens een fijne naaiavond ten Khadetjeshuize. Mijn compagnon werkte aan een geweldig schoon rokje, en hielp me de juiste knoopjes te kiezen. En ik, ik tetterde weeral veel te veel. Het begint een constante te worden ;)