Het bestaat niet...

...dat mijn kleintje al zo'n lange benen heeft, dat flitste meerdere keren door mijn hoofd terwijl ik naar mijn gevoel ellenlange stiksels gaf.

"Mooi mama" sprak het kind "volgende keer graag met een poes op de zak".

...dat een (simpele) broek zo snel ineen kan zitten.

...dat ik -ondanks mijn knievreters- zelf broeken aan het stikken ben, ik moet wel zot zijn.

Of over hoe zot zijn geen zeer doet als je een meter of twintig jeansstof in de kast hebt leggen -ja, An, ik ben nog wel enkele jaren zoet om jouw milde schenking te verwerken- en twee avonden tijd hebt.

Dossier gemaakt: jaren geleden tekende ik een broek over voor zoonlief, vorig jaar diende dat patroon voor dochterlief en as we speak kan haar billenpartij nog steeds in datzelfde patroon. Ik deed de moeite niet om het kind op te meten - verloren moeite, de broek ligt met -ahum- enkele gaten nog steeds in de kast. Speelkledij, noemen we dat hier - en haalde het vertrouwde patroon terug boven mits enkele wijzigingen. De jongedame haar taille past netjes in een 116, maar in de lengte werd 8cm aan het patroon toegevoegd. Net zoals de vorige versies - meneer Khadetjes houdt niet van retropijpen - werden het brede, maar rechte pijpen. Met haar lichaamsbouw is het nodig het achterpand iets op te trekken, willen we het zedig houden. Verder speelde ik wat met verschillende zakken en stiksels om het bandwerkje 'plezant' te houden. Nu leun ik achterover en geniet ik even van broeken-zonder-gaten-in-de-kast. Iemand zin in een pronostiek?

Stof in 2016: 3 in  - 12 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in4uit

Snetsebelje - het staartje

In een opwelling deed ik van dialecttruien, en ik zwierelde er eentje op jouw scherm. Nog los van het feit dat ik weer wat foto's van mijn kroost heb, genoot ik enorm van jullie reacties... mijn hart maakte heel wat sprongetjes toen ik enkele nieuwe en prachtige woorden ontdekte. In het passeren beloofde ik er twee uit te kiezen - allé, dat deed mijn 'onschuldige' nummertjesvoorziener in huis - en genoot nogmaals. Zeg nu zelf, wie wil in godsnaam nog ordinaire zwarte bessen eten als er zo'n heerlijk alternatief bestaat?

Dames, sturen jullie me een mailtje [khadetjes at gmail dot com] met jullie wensen (ik denk aan woord, kleur, afmetingen) en dan ga ik aan de slag!

ne walvis begot

Soms heb je niet veel woorden nodig om wat over een maaksel te zeggen. Tenzij 'ik amuseerde me' en 'spijtig toch, dat hier geen klein model omhanden is'.

Dossier gemaakt: dat eerste exemplaar werd onmiddellijk van een compagnon voorzien. Ik knipte een maat 74 met een welbepaald slachtoffer in het achterhoofd, voorzien van puntkap met stroppers - zo een iets ouder kind is al iets beweeglijker en dan komen die dingen wel van pas, dacht ik.
De stof komt uit de voorraad, hoewel ik zelden iets maak uit rib, heb ik daar een ongelooflijk zwak voor, ik zie dat zooo graag. Oorspronkelijk ging dat een jas voor zoonlief worden, dus wie weet passeert dit stofje ooit nog eens de revue. Hoewel wollige jasjes ongelooflijk plezant zijn, vind ik een combinatie met tricot zelf mooi - ik zocht op kleur iets wat bij de buitenkant paste, dat het walvissen waren, daar moest zij me attent op maken, mij was dat eigenlijk compleet ontgaan ;).
Om het geheel wat meer pit te geven, koos ik voor een turkoois paspel. Dat ik er anderhalve maand over deed om drie drukknopen in te slaan en ik van ganser harte hoop dat het kind nog steeds in de jas past, dat zullen we voor de schwung van het verhaal maar even negeren.

Stof in 2016: 1 in  - 9 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in9uit

Rrooaaawww oftwel over de nieuwe beesten

Het overzicht van de creatieve uitspattingen van het voorbije jaar toonde mij dat het niet zo triestig gesteld was met de zonenmaaksels als ik vreesde #gelukkigmaar.  Toch blijf ik mezelf erop betrappen dat ik zo veel sneller in meisjesmaaksels denk, dus als ik de kans heb, kies ik er bewust voor om voor zoonlief te naaien - ja hoor, je merkt goed op dat ik met geen woord over meneer Khadetjes rep ;).

Stel je voor, op het moment van de foto's was er zelfs sprake van te veel zon. Ondergetekende is geen goochelaar
met het fototoestel, dus je kunt het moeilijk zien, maar de stof is dooraderd met een prachtig geometrisch motiefje.

Bambiblauw stelt deze week de collectie Happy Nature 3 voor; naast de vertrouwde (satijn)katoen en tricot behoren sweaterstoffen nu ook tot de mogelijkheid - dat kan ik alleen maar toejuichen, gezien het chronische gebrek aan mooie sweaterstof. Ik kreeg een tijdje geleden de vraag of ik eentje van die parels wou uittesten, uiteraard tjiens! Zoonlief kreeg de panelen voorgeschoteld, de sneeuwtijger 'moest' het worden. Groot was zijn - en mijn - geluk toen die ook effectief op de deurmat vielen... de lap werd in beslag genomen, rond zijn lijfje gewikkeld en weg toog hij "je hoeft er niets mee te maken hoor mama, zo vind ik ze ook erg mooi". Dat kind kent zijn moeder niet goed, zoveel is duidelijk. Zo makkelijk wou ik me er nu ook niet vanaf maken.

Terwijl de lap stof hing te drogen, ging ik in gedachten door de voorraad. Had ik daar geen prachtige pied-de-poule zitten die perfect bij de stof zou passen? Jaaaaa! Ik keek en legde de twee gelukkig op een stapeltje om te gaan broeden op een patroon. Schoon op tijd om haar creatie te zien - en om een hartverzakking te krijgen, dat ook ;).

Nieuw plan dan maar, dat ene patroon uit LMV leek me ook wel iets met dat paneel. De lap stof die bestemming 'meneer Khadetjes' had, werd herbestemd, het hatelijke klusje patroonovernemen werd met veel moed gestart. Nét toen ik klaar was met de stof te knippen, kreeg ik een preview van haar creatie - welkom hartmassage, seriously. Eerlijk, toen was ik - los van de wanhoop nabij #schaterlach - even de kluts kwijt, want zomaar hetzelfde maken, dat wou ik liever niet. Ik liet alle planning varen, en besloot terug te vallen op een patroon dat hier nog nooit teleurstelde... ♥ voor Zonen09.

Dossier gemaakt: in de kast prijken al enkele Ole's, dus tekende ik een maat groter uit dan gewoonlijk - en ik slikte tegelijk, want hiermee kom ik aan de door mij gevreesde bovengrens van het patroon: 134. De trui zit hierdoor nét iets wijder dan ik eigenlijk graag zie maar op die manier ben ik ook zeker dat zoonlief er iets langer geniet van zal hebben. Gelukkig knipte ik de vierkanten voor de boordstof nog niet uit het voorpand, want op die manier haalde ik de patroondelen nét uit reeds geknipte stof. Ik puzzelde nog even verder, en haalde er ook de mouwen uit. Om wat contrast toe te voegen, werd het knopenpad in de grijze stof geknipt, net als de boorden. Zowel de buiten- als de binnenkant kregen een veelvoud aan zakken, in de effen stof stikte ik die vast met een siersteek - ik houd niet van al die losse zakken bij het wassen. Het resultaat is een exemplaar dat langs beide kanten mijn hart wat sneller doet slaan. Of is dat door mijn kleine knappe vent #datkanook ;)

Meer moois uit de collectie kun je bewonderen bij Bambiblauw | Emma en Mona | Fruits de Mère | Leven met Liv | Miss Wobie | My Rule | P'titsmonstres | Paspelpoezen | Petrol&Mint | Sisko by Mieke | So Popo Sew | Straight Grain | Van Jansen | Vink

Stof in 2016: 1 in  - 8 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in8uit

Snetsebelje

Puur genieten, dat is het voor mij als ik bij mijn grootmoeder - memé voor de vrienden - een woord hoor dat ik niet ken. En tegelijk vind ik het jammer maar het puntje van de ijsberg van die schat aan onbekende woorden te horen. Geboren en getogen West-Vlaming zijnde, voel ik me opperbest, met mijn benen stevig op dit piepkleine hoekje, gehuld in 'mijn taal', zelfs al gaat er iedere generatie zoveel verloren.

Toen ik dialecttruien zag opduiken, maakte mijn hart een sprongetje en dacht ik 'wil ik ook'. Sweaterstof, een gekend patroon en wat flexfolie samen koppelden actie aan die gedachte. Ik koos een woord waar ik van hou, dat mijn khadetjes voor een stukje omschrijft en liet de cameo het werk doen - ja, ik kan dat met de hand uitsnijden, maar zo gaat het net iets vlotter.

Juist, je leest het goed, ik zocht twee woorden en je ziet er maar eentje. Midden in het hele gebeuren - ik startte met de trui voor het kleinste khadetje - kwam zoonlief nestelen en kijken. Mijn stoere eersteleerjaarder kan ondertussen vlot uit de voeten met alle letters, maar westvlaams lezen is voorlopig nog een brug te ver. Terwijl ik las, sprak zijn gezicht boekdelen - 'maar dan kan iedereen dat lezen mama' -, mijn plannen veranderden ogenblikkelijk. Geen woord, het werd een beest, veel kan ik daar niet mee misdoen #hoopik.

Het kind heeft er een trui bij, dat woord hoeft er wat mij betreft niet op te staan ;). Voor wie zelf aan de slag wil gaan, stuur ik met plezier een woord en bijhorende 'vertaling' op. Laat hieronder jouw lievelingswoord (dat hoeft geen West-Vlaams te zijn trouwens) achter, en dan kies ik zaterdag een of twee gelukkigen uit!

Dossier gemaakt: de start van het nieuwe jaar maakte me ietwat lui en gemakzuchtig, ik gebruikte twee eerder gemaakte patronen en knipte zodoende een 128 voor zoonlief en een 122 voor dochterlief uit. Omdat ik de bedrukking wou laten uitkomen, koos ik er bewust voor het leer of een andere accentstof achterwege te laten - het lijnenspel wou ik wel, dus gebruikte ik dat patroondeel toch in plaats van het bij te tekenen bij voor- en achterpand. Voor zoonlief maakte ik de boord onderaan 2 cm breder omdat de trui bij het doorpassen ietwat kort uitviel. Bij het blauwe exemplaar, haalde ik alle patroondelen uit de sweaterstof, bij het grijze exemplaar gebruikte ik aan de hals boordstof - anders raakt zoonlief langs geen kanten in de trui :). Omdat ik niet hou van truien die onderaan al te aansluitend zijn, werden zowel de mouwboorden als de onderste boord heel wat breder geknipt dan het patroon voorschrijft.

Stof in 2016: 0 in  - 7 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #0in7uit

♥ bandwerk

Stof: Appletree (Bora voor Lillestoff) - Woodland Party (Lillestoff) - Vissentricot (Dapper)
Tractor (Bora voor Lillestoff) - Patroon: Wolf van Zonen09

Dat ik niet vies ben van een bandwerkje zo nu en dan, is al lang geen geheim meer. Toen ik de stoffenvoorraad inspecteerde, doken een aantal tricots op - die ik ooit kreeg van mijn moeder - waarmee ik ze het huis liever niet meer uit stuur. Combineer die stapel met een patroon uit de voorraad, zo simpel kan het soms zijn.

Ik wou mezelf er makkelijk vanaf maken, en haalde Wolf te voorschijn. Ik negeerde alle opties en mogelijkheden en ging voor simpel en eenvoudig; pyjama's in twee delen. Ik hou ervan een patroon volgen, om het boeiend te houden wisselde ik af door 'uiteinden' om te zomen of te voorzien van een boord - mijn neurotische brein vond het véél makkelijker om een boord aan te zetten, want per exemplaar acht keer nauwkeurig anderhalve cm omvouwen/stikken, daar kroop behoorlijk wat tijd in.

Ik gebruikte voor het eerst de broek in twee delen - wat een gemak - met aangeknipte tailleband. Zelf gruwel ik van ronddraaiende elastieken, dus eens die in de tailleband zat, stikte ik met mijn elastieksteek (als je dit niet hebt zal een grote zigzag het klusje met evenveel plezier klaren) twee rondjes zodat het ding van zijn leven geen andere plaats meer krijgt.

Wat de stof betreft, puzzelde ik zoveel mogelijk uit mijn stof en vulde waar nodig aan met uni stof - mijn voorkeur gaat uit naar de gecombineerde exemplaren omdat die véél minder druk zijn. Aangezien dochterlief twee maten minder heeft dan zoonlief, kreeg ik tot haar grote genoegen alle patroondelen uit de stof ;).
Ik zette ze samen om foto's te nemen met twee knettergekke kinderen als resultaat - khadetjes op zijn best dus -; wurgknuffels, niet gewenste liefdesbetuigingen, gekke kunsten met een pyjamadag als afsluiter. Geen sprake van dat ik ze er nog uit kreeg #schaterlach

Dossier gemaakt: Ik negeerde de allerbelangrijkste zelfmaak regel en mat mijn kinderen niet op voor ik aan het patronen overnemen begon - ter verschoning kan ik wel zeggen dat ze heel wat Zonen09 maaksels in hun kast hebben, waardoor ik er wel min of meer een zicht op heb welke maat ik moet maken. Voor dochterlief ging ik een maat groter dan ze nu draagt en nam ik maat 122 over. Gelukkig was ik 'zo slim' om eerst één exemplaar te maken en te passen vooraleer ik aan de tweede begon. Het hertjesexemplaar viel wat kort uit naar mijn zin, dus werden bij de boompjespyjama drie cm toegevoegd in de lengte (zowel van de broek als van het bovenstuk). Om de geringe lengte wat te compenseren, zette ik boorden aan. Enige originaliteit was mij tijdens dit bandwerkje compleet vreemd, dus herhaalde ik het kunstje volledig bij zoonlief - hoewel het bovenstuk nu behoorlijk lang uitvalt ;). Wie weet gaat de pyjama dan net iets langer mee. Trots op mijn prestatie, schoof ik het stapeltje handwerk onder mijn neus... ze grabbelen hun favoriete exemplaar er van tussen met als resultaat een barometer op 'donder' bij zoonlief "Ik had er zo een besteld mama!" #dathebikpreciesgemist #ikweetweerwattedoen

Stof in 2016: 0 in  - 5 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #0in5uit